Μπιλ Ναι: “Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΛΕΞΗ”

Το βασισμένο στην αληθινή ιστορία του φωτογράφου Γιουτζίν Σμιθ, «Minamata» του Άντριου Λέβιτας με τον Τζόνι Ντεπ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, προβάλλεται από χθες στις ελληνικές αίθουσες.

Στο πλαίσιο της προώθησης του φιλμ, οι ηθοποιοί Bill Nighy, Minami και Hiroyuki Sanada αλλά και ο σκηνοθέτης Andrew Levitas παραχώρησαν αποκλειστικές συνεντεύξεις στο MOVE IT και μοιράστηκαν τις σκέψεις τους τόσο για την ιδιαίτερη ιστορία του φωτογράφου W. Eugene Smith, αλλά και γενικώς για την ίδια τη ζωή και το τι σημαίνει τέχνη.

«Το ιδιαίτερο με αυτή την ταινία ήταν πως ξεκινήσαμε με τον Johnny (Depp) κάνοντας την εξής ερώτηση στους εαυτούς μας: τι θέλουμε να επιτύχουμε;», δήλωσε ο Andrew Levitas. «Δεν μας ενδιέφερε τόσο αυτό από θέμα κινηματογράφησης αλλά ξεκινήσαμε από την άλλη πλευρά, αναζητώντας πρώτα το τι θέλουμε να δείξουμε με αυτή την ταινία και γιατί μας ελκύει η δημιουργία της. Περάσαμε πολύ καιρό να ψάχνουμε την απάντηση και καταλήξαμε πως θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι δυνατό που θα μπορούσε να εμπνεύσει, διατηρώντας παράλληλα την αυθεντικότητά του. Θεωρούσαμε πως όσο πιο αυθεντικό ήταν το αποτέλεσμα, τόσο πιο παγκόσμιο θα μπορούσε επίσης να είναι. Άλλωστε το να είσαι καλλιτέχνης για εμένα σημαίνει να κοιτάζεις τον κόσμο και να επιλέγεις ιστορίες και ιδέες που σε ενδιαφέρουν, να τις ερευνήσεις και να τις μπλέξεις με το μέσο που τις υπηρετεί καλύτερα».

Ο Bill Nighy υποδύεται το αφεντικό του Smith, τον συντάκτη του περιοδικού Life, Robert Hayes, ο οποίος δημοσίευσε για πρώτη φορά τις φωτογραφίες της Minamata. Ο Nighy παραδέχτηκε πως το σενάριο είναι το άλφα και το ωμέγα για εκείνον όταν επιλέγει μία ταινία. «Η ποιότητα του κειμένου και ιδιαιτέρως η ποιότητα των διαλόγων παίζει τεράστια σημασία. Εντούτοις πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να γράψουν καλούς διαλόγους, όπως θα μιλούσαν οι άνθρωποι», δήλωσε. Το δεύτερο στοιχείο που αναζητά είναι η πρόθεση. «Ανεξάρτητα από το είδος που υπηρετεί η κάθε ταινία, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να υπάρχει η τίμια πρόθεση του δημιουργού. Χαίρομαι εξίσου πολύ που έχω υπάρξει καλαμάρι, που έχω υπάρξει βρικόλακας, ή που ανέλαβα αυτόν τον ρόλο. Η λέξη εμπορικό για εμένα είναι μία όμορφη λέξη γιατί υποδηλώνει πως η τέχνη είναι προσβάσιμη από όλους και πως θα φτάσει σε ένα ευρύ κοινό».

Η εικόνα βρίσκεται πλέον παντού τριγύρω μας και η φωτογραφία είναι ένα από τα πιο αγαπητά μέσα του 21ου αιώνα. Κατά έναν τρόπο ο W. Eugene Smith παραμένει διαχρονικά επίκαιρος ακριβώς γι’αυτό το ιδιαίτερο μάτι που προσέφερε μέσα από τις φωτογραφίες του. «Όταν ήμουν μικρός το περιοδικό Life ήταν ένα από τα πιο σημαντικά περιοδικά όλου του κόσμου με φοβερή επιρροή και πάντοτε με καταπληκτικές φωτογραφίες», είπε ο Nighy. «Προσωπικά δεν πιστεύω πως η φωτογραφική δημοσιογραφία (photojournalism) πεθαίνει. Ο τρόπος που γίνεται απλώς αλλάζει. Προσωπικά συνεχίζω να λατρεύω τα περιοδικά έως και σήμερα. Με αυτή την ταινία πάντως δεν προσπάθησα να κάνω τίποτα διαφορετικό από το να πω μία ενδιαφέρουσα ιστορία».

Διερωτώμενος για την ταινία ο Sanada είπε: «Όταν όλο αυτό συνέβη (η μαζική τοξική δηλητηρίαση των κατοίκων της πόλης Minamata) , πρέπει να ήμουν 9-10 χρονών. Είδα στις ειδήσεις τι είχε συμβεί αλλά δεν είχα πολυκαταλάβει τότε. Γι’ αυτό όταν διάβασα το σενάριο σοκαρίστηκα. Ένιωσα ντροπή, γιατί ως Ιάπωνας δεν είχα ιδέα. Θεωρείται ταμπού να πεις κάτι για την κυβέρνηση, ακόμα και στα νέα, γι’ αυτό είναι δύσκολο να ενημερωθεί ο κόσμος. Γι’αυτό ακριβώς θεωρώ πως αυτή η ταινία έπρεπε να ειπωθεί, και θα είναι καλό να μάθουν και οι νεότερες γενιές Ιαπώνων τι ακριβώς συνέβη. Θεωρώ πως θα έχει μεγάλο αντίκτυπο όταν προβληθεί η ταινία στην Ιαπωνία αλλά σήμερα το να καλύπτεις αυτό το γεγονός προκαλεί περισσότερη ντροπή. Ιδιαιτέρως μετά τη Φουκουσίμα. Θεωρώ πως ήρθε η στιγμή ο κόσμος να ακούσει την ιστορία και να ενδιαφερθεί». «Εάν πας στη Minamata υπάρχει ένα μουσείο, που είναι επισκέψιμο και παρουσιάζει την ιστορία. Ακόμα και ως παιδί, μαθαίναμε ιστορία και είχαμε ακούσει κάποια πράγματα, αλλά όχι σε βάθος», προσέθεσε η Minami.

«Χαίρομαι πολύ για τον Johnny και τον Andrew γιατί μέσα από εκείνους μπορούμε να πούμε μία ιστορία όπως τη βλέπουν κάποιοι έξω από την Ιαπωνία. Η ταινία δεν θέλει να κριτικάρει κάποιον αλλά περισσότερο να βοηθήσει στην πρόληψη, να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο», επεσήμανε η Minami. «Όμως και ο Hiro βοήθησε πάρα πολύ στο σετ. Πρόσεχε όλες τις λεπτομέρειες, εάν κάτι είναι Κινέζικο ή Ιαπωνικό, εάν τα ιδεογράμματα είναι ανάποδα, εάν όλα λειτουργούν. Ο Hiro ήταν ένας ήρωας!» (σ.σ. Παιχνίδι με τις λέξεις, καθώς το όνομα Hiro προφέρεται όπως το hero που σημαίνει ήρωας).

Ο Bill Nighy μίλησε και για τον Johnny Depp λέγοντας πως «Πάντα τα πήγαινα πολύ καλά μαζί του, όταν συνεργαζόμασταν. Γενικώς ο Τζόνι τα πάει καλά με όλες τις συνεργασίες του. Είναι πολύ προετοιμασμένος και αυθεντικός στο σετ, και αυτό δημιουργεί ένα χαλαρό κλίμα χωρίς ιδιαίτερο άγχος». Η γενικότερη αίσθηση που άφησαν όλοι οι συντελεστές μιλώντας ο ένας για τον άλλο ήταν πως υπήρξε μία αρμονική συνεργασία, προσεκτικός σχεδιασμός της κάθε σκηνής, και πως όλοι βρίσκοντας σε σύμπνοια όσον αφορά την πρόθεση της ταινίας που ήθελαν να δημιουργήσουν.

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο moveitmag.gr.