Νίκος Χρυσόγελος: κανένα κόμμα δεν επιβάλλεται στο Ευρωκοινοβούλιο

Ευρωβουλευτής με το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, ο Νίκος Χρυσόγελος ήταν η πρώτη μας συνάντηση πολιτικού εκπρόσωπου στο Στρασβούργο. Μιλώντας μαζί του μας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο εκτυλίσσονται τα πράγματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δίνοντας έμφαση τόσο στην αναγκαιότητα συμμετοχής των νέων σε καθετί που αφορά το πολιτικό πεδίο όσο και στην αδήριτη ανάγκη για κάθε πολίτη να παρακολουθεί και να ενημερώνεται για τις εξελίξεις, σε ευρωπαϊκό κυρίως επίπεδο κι όχι μονάχα εθνικό.

Τι θεωρείτε πως πρέπει να χαρακτηρίζει έναν βουλευτή και πώς πρέπει να κινείται στην Ευρωβουλή ώστε να συμβάλλει καθοριστικά στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση;

Υπάρχει διαφορά μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Κοινοβουλίου που βλέπουμε στην Ελλάδα. Εδώ, πρέπει να συζητάς για την πολιτική με παρουσίαση και τεκμηρίωση της άποψής σου και να προσπαθείς να βρεις τα κοινά σημεία με τους συναδέλφους από τις άλλες πολιτικές ομάδες. Οι πλειοψηφίες δεν είναι σταθερές· διαμορφώνονται συνεχώς με βάση τις πολιτικές προτάσεις που υπάρχουν. Ένας Ευρωβουλευτής ανήκει σε κάποιες επιτροπές του Κοινοβουλίου -εγώ είμαι στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων. Επιτροπές όμως περνούν και άλλες εκθέσεις που την κύρια ευθύνη έχει κάποια άλλη επιτροπή. Ο καθένας δίνει τη διάσταση στα θέματα που αφορούν άμεσα την επιτροπή του.

Επομένως, χρειάζεται γνώση ενός θέματος, διάλογο με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς πριν την παρουσίαση των απόψεων αλλά και με τους συναδέλφους, δυνατότητα να συμπυκνώνεις τις απόψεις σου σε τροπολογίες, σε εκθέσεις, καθώς δεν είναι μια γενικόλογη συζήτηση αυτό που συμβαίνει εδώ και βέβαια πειθώ για τις απόψεις σου, να μπορείς με την καλή έννοια να συμβιβάζεσαι και να συνθέτεις πράγματα με άλλους συναδέλφους. Καμία ομάδα δεν έχει τη δύναμη να επιβάλλει μόνη της μία άποψη…

Ποια είναι η καθημερινότητα του ευρωβουλευτή;

Πολλοί νομίζουν πως Ευρωβουλευτής σημαίνει χλιδή, πολλά χρήματα, άνεση κλπ. Θα μιλήσω όμως για εμένα. Υπάρχει πολλή δουλειά, κάτι που σημαίνει πως από τις 7-7.30 πρέπει να είσαι στο Κοινοβούλιο και να προετοιμάσεις τις εκθέσεις, τις τροπολογίες κλπ που θα παρουσιαστούν. Είναι όμως πολύ ενδιαφέρουσα απασχόληση γιατί έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου, νιώθεις τη δημιουργικότητα, αφού αναζητάς και μαθαίνεις διαφορετικές κουλτούρες και απόψεις και κερδίζεις πολλά. Πάντα έχεις να μάθεις και να δώσεις. Συχνά βλέπεις και νέους ανθρώπους που αυτοοργανώνονται και έχουν ιδέες και προτάσεις πολύ ενδιαφέρουσες. Θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν είναι παθητικοί που περιμένουν κάποιον άλλο να έρθει και να τους λύσει το πρόβλημα, όπως έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες εικόνες στην Ελλάδα.

Πώς πιστεύετε πως θα εξελιχθεί το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, ιδίως με τη σύσταση ενός νέου πολιτικού σχήματος, το «Ποτάμι», ή τυχόν άλλων νέων κομμάτων που μπορεί να συσταθούν στο μέλλον. Θεωρείτε πως ο κόσμος επιζητεί την αλλαγή;

Εάν δει κανείς τις έρευνες που γίνονται στην κοινή γνώμη, θα δει πως η κοινωνία είναι τριχοτομημένη. Υπάρχει μια ομάδα, περίπου το 30%, από ανθρώπους συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας, είτε βολεμένοι, είτε φοβισμένοι, που ψηφίζουν να διατηρηθεί το status quo. Μια πολύ οργισμένη ομάδα οι οποίοι ψηφίζουν ένα σύνολο αποχρώσεων της αντιπολίτευσης, όμως δεν αναζητούν κάτι διαφορετικό, απλώς θέλουν να τιμωρήσουν, να διώξουν, δηλαδή προσδιορίζονται αρνητικά. Ένα τρίτο κομμάτι της κοινωνίας, γύρω στο 30%-35%, το οποίο είναι το πιο δημιουργικό και κριτικό κομμάτι που θέλει αλλαγές, θεωρεί πως πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, δίχως να επιστρέψουμε στο παρελθόν. Αυτοί δεν πείθονται όμως να πάνε να ψηφίσουν και παρόλο που είναι κριτικοί, δεν επηρεάζουν τις εξελίξεις. Αυτό που λείπει στην Ελλάδα δεν είναι τα νέα κόμματα, αλλά κόμματα με συγκροτημένη άποψη, την οποία θα συζητήσουν με τις ομάδες των ανθρώπων και θα διαμορφώσουν από κοινού τις εξελίξεις. Δεν υπάρχει μαγικός τρόπος, κανένα κόμμα, να επιβάλλει τις αλλαγές στην Ελλάδα. Οι αλλαγές πρέπει να είναι αποτέλεσμα ενός συστηματικού διαλόγου.

Εσείς συμφωνείτε με την αλλαγή στον τρόπο εκλογής των βουλευτών; Κάποτε υπήρχε η λίστα ενώ τώρα υπάρχει ο σταυρός προτίμησης. Θεωρείτε πως με αυτόν τον τρόπο ίσως εκλεγούν οι πιο διαφημισμένοι κι όχι απαραιτήτως οι πιο ικανοί βουλευτές; Ή τη βρίσκετε θετική αλλαγή;

Προσωπικά θα προτιμούσα ένα διπλό σύστημα το οποίο θα ήταν και λίστα, η οποία όμως θα βγαίνει μέσα από ένα δημοκρατικά οργανωμένο κόμμα και θα δινόταν η ευκαιρία στους πολίτες να αλλάξουν τη σειρά της λίστας. Στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατικά οργανωμένα κόμματα. Αποφασίζει ο αρχηγός. Δεν λειτουργούν πραγματικά δημοκρατικά με την έννοια που λειτουργούν σε κάποιες άλλες χώρες. Για λόγους επικοινωνιακούς και αλλαγής του παιχνιδιού, μπήκε η λίστα με τα 42 άτομα και ακόμη, 75 μέρες προ των εκλογών, δεν έχει ψηφιστεί ο νόμος, και αντί να γίνεται συζήτηση για τα πολιτικά προγράμματα για την Ευρώπη, γίνεται για οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό.

Πόσα προγράμματα από όσα παρέχει η Ευρώπη, φτάνουν στην Ελλάδα και πόσα υλοποιούνται, ιδίως και όσον αφορά την περιβαλλοντική μέριμνα;

Εδώ στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, δώσαμε πολύ μεγάλη μάχη και ως Πράσινοι για να αλλάξουν λίγο οι κανονισμοί των 5 βασικών ταμείων, αυτό που λέμε χοντρικά, ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. Είναι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, που αφορά την Περιφερειακή Ανάπτυξη, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής, που αφορά τις χώρες που είναι κάτω του 90% του ΑΕΠ του μέσου όρου, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Γεωργίας και Ανάπτυξης Υπαίθρου, που αφορά κυρίως τόσο τη γεωργία όσο και τη βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου, υπάρχει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, που συνδυάζει τις πολιτικές για την αλιεία και τη θαλάσσια στρατηγική και υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο που αφορά την ανεργία και την κοινωνική πολιτική.

Αυτά τα ταμεία θέλαμε και θέλουμε να είναι πιο αποτελεσματικά, να βοηθούν στην καινοτομία, στη δημιουργία θέσεων εργασίας, να προωθούν ένα μοντέλο βιωσιμότητας στην οικονομία, δηλαδή να συνδυάζονται κοινωνικοί στόχοι, περιβαλλοντικοί στόχοι και οικονομία έτσι ώστε να υπάρχει στο τέλος ένα αποτέλεσμα κι όχι απλώς κατανάλωση πόρων όπως γινόταν μέχρι τώρα, η λεγόμενη απορροφητικότητα. Μπορώ να πω πως σε μερικούς τομείς πετύχαμε αρκετά πράγματα. Εγώ ήμουν υπεύθυνος, εκ μέρους των Πράσινων, για το ταμείο Συνοχής. Εκεί για παράδειγμα, κάναμε το ταμείο λίγο πιο πράσινο και στην επόμενη περίοδο, δίνεται η δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν δράσεις που αφορούν πολύ νέους ανθρώπους, πχ ενσωμάτωση οικολογικής πολιτικής στα διάφορα έργα που γίνονται, από ανθρώπους που έχουν σπουδάσει περιβαλλοντικά επαγγέλματα αλλά δεν μπορούν να τα αξιοποιήσουν στην Ελλάδα.

Κάτι άλλο που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι πως μέσα από το ταμείο δίνεται πολύ μεγάλη έμφαση στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Άρα, εάν υπάρχει ένας σωστός σχεδιασμός, από τις περιφέρειες, από την κοινωνία των πολιτών και ενσωματωθεί στον εθνικό σχεδιασμό, θα μπορούν να δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας. Το ίδιο ισχύει και στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

Η προσωπική σας πορεία ποια θα είναι από εδώ και στο εξής μετά την παραίτησή σας από την λίστα των Οικολόγων Πράσινων;

Είμαστε στη διαδικασία που θέλουμε να φτιάξουμε μια λίστα, η οποία θα περιλαμβάνει ανθρώπους κυρίως από την κοινωνία των πολιτών. Άνθρωποι που εκπροσωπούνται από την πράσινη πολιτική και ταυτόχρονα δραστήριοι άνθρωποι, όχι απλώς μέλη ενός κομματικού μηχανισμού. Επιπλέον, θέλουμε να δώσουμε και σε νέους ανθρώπους τη δυνατότητα να συμμετέχουν στον διάλογο των εκλογών για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην Ευρώπη. Η συνομιλία που δεν έγκειται μονάχα στο να ζητάμε την ψήφο, αλλά να λέμε πως ακόμη κι αν δεν μας ψηφίσεις, έλα να δράσουμε από κοινού για να αλλάξουμε τα πράγματα. Έχουμε επίσης ξεκινήσει μια καμπάνια που λέγεται Πείτε την άποψή σας για την Ευρώπη και την Ελλάδα, είτε με οπτικοακουστικό υλικό, είτε με κείμενα, είτε με ό,τι σκεφτεί ο καθένας, ώστε να δοθεί ο λόγος και η δυνατότητα έκφρασης των νέων. Οι Ευρωεκλογές αφορούν κατεξοχήν τους νέους ανθρώπους.

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο flust.gr